ผู้ร่วมไว้อาลัยรวมตัวกันที่อนุสรณ์สถานดอกไม้ที่โรงเรียนฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ เว็บตรงประถมศึกษา Robb ในเมือง Uvalde รัฐเท็กซัสในวันจันทร์ กราดยิงเมื่อวันก่อนทำให้เด็ก 19 คนและผู้ใหญ่ 2 คนเสียชีวิตในโรงเรียนประถม ภาพถ่ายโดย Jon Farina/UPI | ภาพถ่ายใบอนุญาต
2 มิถุนายน (UPI) — หลังจากการยิงของโรงเรียนใน Parkland, Fla. ในปี 2018 ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาPaul Boxerและเพื่อนร่วมงานของเขาได้ทบทวนงานวิจัยเพื่อดูว่าสามารถเรียนรู้อะไรได้บ้าง
จากสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า ” ศาสตร์แห่งการป้องกันความรุนแรง ”
หลังจากการสังหารหมู่ในวันที่ 24 พฤษภาคมที่โรงเรียน Robb Elementary ใน Uvalde รัฐเท็กซัส นักมวยได้ทบทวนงานวิจัยดังกล่าวอีกครั้ง และการวิจัยอื่นๆ ที่ดำเนินการตั้งแต่นั้นมา เพื่อข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับสิ่งที่สามารถทำได้เพื่อลดความเสี่ยงของการยิงในโรงเรียนในอนาคต . ที่นี่เขาเสนอการเปลี่ยนแปลงนโยบายห้าประการ – ตามการค้นพบของเขา – ซึ่งสามารถนำไปใช้เพื่อให้บรรลุจุดสิ้นสุดนั้น
เมื่อเพื่อนร่วมงานและฉันพิจารณากฎข้อบังคับเกี่ยวกับปืนเป็นรายรัฐ เราพบว่ากฎหมายเกี่ยวกับปืนที่เข้มงวดกว่านั้นเกี่ยวข้องกับอัตราการฆาตกรรมด้วยปืนที่ต่ำกว่า
ความสัมพันธ์นี้เกิดขึ้นแม้หลังจากที่เราคำนึงถึงปัจจัยทางประชากร เศรษฐกิจ และการศึกษาแล้ว นักวิจัยคนอื่นๆ พบว่า “กฎหมายอนุญาตให้ใช้อาวุธปืนและอัตราการเป็นเจ้าของปืนที่สูงขึ้น” เชื่อมโยงกับอัตราการยิงในโรงเรียนที่สูงขึ้น
ผลลัพธ์เหล่านี้หมายความว่าอย่างไรโดยพื้นฐานแล้วในรัฐที่หาซื้อปืนได้ยากกว่า มีคนจำนวนไม่น้อยที่เสียชีวิตด้วยปืน ตัวอย่างของข้อจำกัดเหล่านี้ ได้แก่ การเพิ่มอายุสำหรับการซื้อตามกฎหมาย กำหนดระยะเวลารอนานก่อนเข้าถึง ต้องมีการตรวจสอบภูมิหลังที่มีความหมาย และอื่นๆ มาตรการเหล่านี้และมาตรการที่คล้ายคลึงกัน ตัวอย่างเช่น การกำจัดการเข้าถึงบุคคลที่มีความเสี่ยงสูงที่จะก่อความรุนแรง เช่น ผู้กระทำความผิดเกี่ยวกับความรุนแรงในครอบครัว ล้วนมุ่งไปสู่การทำให้การเข้าถึงปืนยากขึ้นอย่างมาก ซึ่งจะช่วยลดความรุนแรงของปืนได้อย่างมาก
การวางข้อจำกัดที่มีความหมายหรือการแบนอุปกรณ์อาวุธปืน
โดยเด็ดขาดที่เกี่ยวข้องกับการสังหารที่มากขึ้น เช่น ปืนไรเฟิลจู่โจมและนิตยสารความจุสูง ก็ควรลดจำนวนผู้เสียชีวิตด้วยอาวุธปืนด้วย การวิจัยได้แสดงให้เห็นแล้วว่าการเข้าถึงปืนมากขึ้นเกี่ยวข้องกับจำนวนผู้เสียชีวิตจากปืนที่สูงขึ้น
ที่เกี่ยวข้อง
การทูตด้านสิ่งแวดล้อมของสหประชาชาติได้พัฒนาขึ้นตั้งแต่การประชุมครั้งแรกเมื่อ 50 ปีที่แล้ว
ใช้การประเมินความเสี่ยงความรุนแรงในโรงเรียนมากขึ้น
ในช่วงหลายปีนับตั้งแต่การยิงโคลัมไบน์ในปี 2542 นักวิจัยและหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายของรัฐบาลกลางได้ศึกษาการยิงในโรงเรียนและพัฒนาการประเมินความเสี่ยงเพื่อวัดความเป็นไปได้ของความรุนแรงที่เกิดขึ้นจริงโดยคนหนุ่มสาวที่ระบุว่าเป็นความเสี่ยง
การประเมินเหล่านี้ดำเนินการโดยผู้เชี่ยวชาญซึ่งรวมถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจ เจ้าหน้าที่โรงเรียน และครู พวกเขายังเกี่ยวข้องกับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตเช่นที่ปรึกษาโรงเรียนและนักจิตวิทยา ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ร่วมกันปรึกษาหารือกันเพื่อกำหนดความเสี่ยงต่อความรุนแรงของเยาวชน
ที่เกี่ยวข้อง
สงครามยูเครนอาจเพิ่มความตึงเครียดระหว่างสหรัฐฯ จีนกับไต้หวัน
ทีมเหล่านี้อาจไม่สามารถป้องกันทุกเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นได้ อย่างไรก็ตาม วิธีการประเภทนี้มีความสำคัญต่อการปรับปรุงกระบวนการระบุและหยุดนักยิงที่มีศักยภาพโดยรวม คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการใช้การประเมินเหล่านี้สามารถหาได้ฟรีและอ้างอิงจากการวิจัยประยุกต์อย่างกว้างขวาง ตัวอย่างเช่น ในการศึกษาปี 2015 ฉบับหนึ่งแนวปฏิบัติการประเมินภัยคุกคามของนักศึกษาเวอร์จิเนียซึ่งเป็นชุดแนวทางสำหรับการสอบสวนภัยคุกคามที่มีการรายงาน การประเมินอย่างละเอียดของบุคคลที่สร้างภัยคุกคาม และมาตรการป้องกันหรือป้องกันที่จะดำเนินการตอบโต้ ได้แก่ แสดงเพื่อ ลดอัตราการก้าวร้าว ของนักเรียน พวกเขายังลดอัตราการพักเรียนนอกโรงเรียนในขณะที่ปรับปรุงการรับรู้ของครูและนักเรียนเกี่ยวกับความปลอดภัย
ขยายกลยุทธ์ตามหลักฐานเพื่อลดพฤติกรรมรุนแรง
เพื่อช่วยลดจำนวนเยาวชนที่เติบโตขึ้นมาเป็นความรุนแรง หน่วยงานของรัฐสามารถเพิ่มความพร้อมและการใช้การแทรกแซงตามหลักฐานในโรงเรียน
การวิจัยพบว่าพฤติกรรมก้าวร้าวและรุนแรงเกิดจากปัจจัยเสี่ยงส่วนบุคคลและสิ่งแวดล้อมผสมกัน ปัจจัยรวมถึงความหุนหันพลันแล่น ความใจกว้าง การเปิดรับความรุนแรงและการตกเป็นเหยื่อ
ในแง่ของการวิจัยครั้งนี้ ได้มีการพัฒนาแนวทางที่มีประสิทธิภาพเพื่อป้องกันการรุกรานโดยการสอนให้นักเรียนแก้ปัญหาเพื่อตอบสนองต่อความขัดแย้งในเพื่อนฝูงได้ดีขึ้น พวกเขายังสอนให้นักเรียนคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับแรงจูงใจของผู้อื่นเมื่อรู้สึกถูกยั่วยุ
โปรแกรมที่แสดงเพื่อลดพฤติกรรมก้าวร้าวมักจะฝึกเยาวชนที่แสดงความก้าวร้าวในทักษะการเผชิญปัญหาใหม่และดีกว่าในการจัดการความเครียดและความโกรธ และสำหรับเยาวชนที่มีความรุนแรงอย่างจริงจัง การรักษา จะ สอนทักษะด้านพฤติกรรมและการสื่อสารที่สร้างสรรค์แก่เยาวชนและผู้ดูแล การรักษายังช่วยให้คนหนุ่มสาวพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีกับสมาชิกในครอบครัวและบุคลากรในโรงเรียน
ทำให้อาคารเรียนปลอดภัยขึ้น
มือปืนโรงเรียนประถมศึกษา Robb เข้าไปในอาคารเรียนผ่านประตูที่มีรายงานว่าทำงานผิดปกติ สิ่งนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญอย่างยิ่งที่โรงเรียนต้องใช้และรักษามาตรการรักษาความปลอดภัยทางกายภาพ
หลังเกิดเหตุกราดยิงในโรงเรียน โรงเรียนมักหันไปหาวิธีแก้ปัญหา เช่นกล้องวงจรปิดที่ปรับปรุงใหม่ หรือการบังคับใช้กฎหมายที่เพิ่มขึ้น
มาตรการเหล่านี้อาจส่งผลกระทบที่หลากหลายต่อการรับรู้ของนักเรียนเกี่ยวกับความปลอดภัยและการสนับสนุน – กล้องที่โพสต์ภายนอกดูเหมือนจะเพิ่มความปลอดภัย ในขณะที่กล้องที่ติดไว้ข้างในดูเหมือนจะส่งเสริมความไม่สบายใจ
การบังคับใช้กฎหมายที่เพิ่มขึ้นอาจทำให้ครูรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นในโรงเรียน แต่ก็อาจทำให้นักเรียนประพฤติผิดโดยไม่ทำให้โรงเรียนปลอดภัยขึ้น
ยังคงมีหลายวิธีสำหรับโรงเรียนในการปรับปรุงความปลอดภัยทางกายภาพโดยไม่เพิ่มความวิตกกังวลของนักเรียนหรือปรับใช้การบังคับใช้กฎหมายโดยไม่จำเป็น ตัวอย่างเช่น ในการศึกษาขนาดใหญ่ชิ้นหนึ่ง นักเรียนมีโอกาสน้อยที่จะโดดเรียนเนื่องจากความกังวลด้านความปลอดภัยเมื่อใช้เครื่องตรวจจับโลหะ ที่ ทางเข้าโรงเรียน ในการศึกษานั้น เครื่องตรวจจับโลหะเหล่านั้นยังลดโอกาสที่อาวุธจะถูกนำเข้ามาในโรงเรียนด้วย
ลดการเปิดเผยความรุนแรงผ่านสื่อและโซเชียลมีเดีย
สื่อบันเทิงและโซเชียลมีเดียเต็มไปด้วยภาพความรุนแรงของการทำร้ายร่างกาย ความรุนแรงของปืน และการนองเลือด การเปิดรับและมีส่วนร่วมในความรุนแรงเสมือนจริงอาจไม่นำไปสู่พฤติกรรมก้าวร้าวสำหรับเด็กและวัยรุ่นทุกคน แต่การดูรายการที่มีความรุนแรงและการเล่นวิดีโอเกมที่มีความรุนแรงสามารถนำไปสู่ความเกลียดชัง ที่เพิ่มขึ้น ความรู้สึก ที่ก้าวร้าว ความอ่อนไหวทางอารมณ์ต่อความรุนแรงและพฤติกรรมที่ก้าวร้าว ใน ที่สุด ผลกระทบเหล่านี้อาจลดลงได้โดยการลดจำนวนความรุนแรงของหน้าจอที่เด็กและวัยรุ่นต้องเผชิญเมื่อเวลาผ่านไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเริ่มต้นของการพัฒนาบทสนทนาฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ เว็บตรง
